Dit geloof je niet! Dit maakten zij s'nachts mee op straat in Deventer

Shit, wegwerkzaamheden in Deventer. En dan staat er ook nog z’n geel mannetje die ons wel even de weg wijst. Net of we daar behoefte aan hebben. Dus een chagrijnige blik of een vinger de lucht in en snel doorrijden. Heb jij dit wel eens gedacht? Wij gingen vannacht de straat op en liepen mee met de verkeersregelaars die dit wekelijks meemaken.

Misschien ben je ze wel tegengekomen, Joop (60) en Jaqualine (40) zijn verkeersregelaars bij QuickTraffic en stonden deze week aan de Holterweg. Van de Salomonszegel tot aan ‘de knoop’ kreeg het asfalt daar een grote beurt. Vandaag is het klaar, en merken we er niks meer van.

”Er was ooit een automobilist die door wilde rijden over nat beton. Hij moest er met auto en al uitgetrokken worden.”

De afgelopen week werden de werkzaamheden ’s nachts uitgevoerd om het verkeer te ontlasten. Dat betekent dat Joop, Jaqualine en al hun collega’s van zeven uur ’s avonds tot zes uur in de ochtend (!) de weg op moesten, om alles in goede banen te leiden. Met gemiddeld zestien man (en vrouw) per nacht, stonden zij er, soms in regen en kou.

Tekst gaat verder onder foto

Ze zijn al een paar uur aan het werk als wij om half elf een praatje maken met ze, maar allebei zijn ze even enthousiast. Terwijl ze het niet altijd makkelijk hebben. Wat er zoal gebeurt? Automobilisten rijden te hard, gebruiken geen knipperlicht, negeren stoptekens en verplaatsen soms zelf de hekken.

”Het ongeluk staat nog steeds op mijn netvlies gebrand.”

Jaqualine: ”Het is frustrerend als mensen zo hard rijden. Terwijl er echt duidelijk een 30 km bord staat. Niet voor mezelf maar voor de wegwerkers. Die hebben geen ogen in hun rug!” Jaqualine heeft zelf meegemaakt hoe het mis kan gaan. ”Het staat nog steeds op mijn netvlies gebrand.” Ze zag een ongeluk van dichtbij gebeuren. ”We hadden net pauze toen een motor achterop een auto knalde die wilde omkeren. De knal was erg hard, soms schrik ik nog steeds als ik zo’n hard geluid hoor. Veilig rijden is zo belangrijk.”

Ook Joop heeft al veel meegemaakt. ”Mensen willen soms niet luisteren. Zo was er ooit een automobilist die door wilde rijden over nat beton. Ik heb hem gewaarschuwd. Hij kwam natuurlijk vast te zitten en moest er met auto en al uitgetrokken worden.”

Koffie en koek

Al die negativiteit lijkt ons best naar. ”Negenennegentig procent doet het prima, het is maar een kleine groep die niet luistert. En je maakt ook hele leuke dingen mee,” verzekert Joop ons. Jaqualine: ”Ja de buurman, knikt ze naar een huis achter ons, een oude meneer van negentig kwam gisteren koffie brengen. In kopjes, met gevulde koeken en alles erbij.” Geen overbodige luxe als je de hele nacht buiten staat. Omdat er niet altijd een aardige buurman is, bereidt Joop zich goed voor. Hij laat de kleine thermoskan met koffie zien, deze heeft hij altijd bij zich. ”Die past precies in m’n zak.”

Tekst gaat verder onder foto

Allebei vinden ze het geen probleem om deze week ’s nachts te werken. Joop: ”Het is een uitdaging. Hiervoor zat ik dagelijks op kantoor. Bij QuickTraffic is iedere dag anders.” Over de vooroordelen over verkeersregelaars zegt hij: ”Het lastige is dat veel mensen denken dat we niks aan het doen zijn. Maar je moet juist altijd je ogen en oren open houden. Als we het goed doen, gebeurt er niks, maar als we het fout doen, kan het heel erg verkeerd aflopen.” Hij snapt wel dat het soms lastig is voor automobilisten: ”Mensen zijn gewoontedieren. Dan is de weg afgesloten en staat daar zo’n gele kanarie”, lacht hij. “Dat leidt af.”

Door weer en wind

Jaqualine stond iedere avond op het kruispunt bij de Salomonszegel. ”Vanavond is het droog. Dat was gisteren wel anders. Maar we hebben goede regenkleding.” Ook Joop vindt dat je je prima kunt aankleden tegen het natte of koude weer. ”Natuurlijk word ik niet blij van regen. Maar een warme douche is dan extra fijn bij het thuiskomen.” zegt Joop. Ondertussen wordt de volgende laag asfalt gestort. En komt een van de wegwerkers even meeluisteren. Jaqualine: ”Dat is de ‘koffieman’, die zorgt dat iedereen een kopje krijgt als de dienst begint. We zijn een groot team.” Twee uur moet het asfalt drogen, en dan kunnen er alweer auto’s overheen. Ideaal voor alle automobilisten dus, dat al het zware werk ’s nachts wordt verzet.

Tekst gaat verder onder foto

Zonder de verkeersregelaars zou dat niet kunnen volgens Hans Kerssen, hoofduitvoerder van de BAM. ”Ik zit 28 jaar in de wegenbouw en tegenwoordig kun je geen weg meer afsluiten zonder verkeersregelaars. Vroeger had je dat niet, maar de maatschappij is veranderd. Er zijn meer scooters en brommers en de mensen worden brutaler.” Hij snapt niet dat verkeersregelaars zoveel verwensingen naar hun hoofd krijgen. ”Ik heb er geen begrip voor. Dat zou hetzelfde zijn als ik bij iemand anders op de werkvloer kom en daar iemand uitscheld. Zij doen ook maar hun werk.”

En dat doen Joop en Jaqualine, ondanks de negativiteit soms, met veel plezier. Jaqualine: ”Ik probeer altijd vrolijk te blijven. Boos worden heeft toch geen zin.” Ze kwam deze week veel bekenden tegen, want zelf woont ze op de Vijfhoek. ”Gezellig toch. Ik hou van sociale contacten.” Als er wegwerkers bij haar in de straat zijn, loopt ze erheen met koffie of fris. ”Omdat ik weet hoe het gewaardeerd wordt.” En misschien is dat wel de conclusie van vannacht. Dat we allemaal wat liever voor elkaar moeten zijn. En net zo vrolijk als Joop en Jaqualine die weer de straat op gaan om de volgende automobilisten de weg te wijzen.

Zou jij dit werk ook wel willen doen? Kijk dan even hier.

Bron: indebuurt Deventer